Son kitabı geçtiğimiz yılın haziran ayında “ tanrı beni dansa kaldırdı “ adıyla klaros yayınlarından çıkan Hicran Aslan’ın düzyazı ve şiiri..
YÜZÜMÜN ÇEVİRİSİ
Biliyorum ne kadar mükemmel olmaya çalışsak da kirlenmeden bir düşüncenin taşıyıcısı olamayız.Bir ayine adanmak kolay mı, kolay mı insanın zikrini tutmak?
Talep ettiğimiz nedir ki yaşamda?
Et!
Ruhundan arınmış bir cesede dönüşüyor her şey.
İmkânsız talep
Et!
ruj
madem bu perdeler hiç açılmayacaklar
koparılan kanatlarını kına diye sürecekler aklına
açılsın geçmişin taze parmakları yazsın ve çizsin
insanların sessizliğindeki kalabalığı
ruj: söylemek istediklerim kıpkırmızı
saçlarımı kazırlar sonra
kazırlar sustuğum ne varsa
bağır diyorum hicrana bağır
çamurun içindeki bütün öyküleri
kapısı kilitlenmeyen banyoda yıkanmaya korktuğunu bir kızın
kendisi ürkek çocukken bakamayacağını bu çocuklara
zevk enjektörüyle kendinden geçen adamın
eski çağ yaratığı kollarından ölesiye korktuğunu anlat...
bataklık : mikelanjın kadife kas kütleleri
kuşlar çizdim batın ile zahir arasındaki duvarlara
mitolijik tütsüler yaktım
kendini sokmadan önce kaç kere düşünülürse
o kadar gittim geçmişe
açıldı hatırlama nehrinin kapıları
açıldı orada yaşananları gösteren parmağın suçları
yazarken soyunabilenler için
korkuluk ile bal kabağı
hologram: ışık çizgilerimin kanıdır!
paralel evrenler buluşur kan bükücüler de gelir
olmak ile olmamak
odalar zindanlar özlediklerin
sarılmak insanı zehirler!
kesiyorlar saçlarını kızın bitlenmesin diye bir daha
niye yıkanmadın diyorlar alay ediyorlar
bu ilaçla tarayacaksın saçlarını her akşam
kokacaksın bu ilaçla
ağlayıcılar: şiirle tasmaladım çünkü göz hatırlar!
göz bir kere gitmeye baktı mı yola çıkmış olur çoktan
sonra bedenin taş yüreğin taş
uyum kasapları taş kasapları gelirler
yontarlar hatırlamanın zehrini içimin yosunları arasında
kıyamet ambarının kapısı açılacak! deşecekler kalbini
o çamurlar hoşuna gidiyor ellerimin
göz çizmedim onlara
yazdıklarıma göz çizmedim!
baş yontucu: geçmiş üfler sûr'a o zaman
yeniden dirilecekler!
yeniden!
yeniden!
gitmeye sevdalanınca sonra
başkasını sevecek yer bırakmazlar insana
