Şiir dışında yazdıklarına sabır gösterdiğiniz yazar?
Bence sevdiğim yazarlar benim okurluğuma sabrediyorlardır asıl, bölük pörçük, dağınık, gel - gitli okumalarımdan dolayı. Bir de üstüne unutuyorum okuduklarımı. Hepsine gösterdikleri sabır için şükran.
Kendinizi en son kimin yerine koydunuz, ne için?
Terapistimin yerine koydum; yedi yıldır, haftada iki seans ne buluyor bende bu kadar ilgilenecek, soracak, anlattıracak diye kara kara düşündüm. Ne için düşündüm bilmiyorum, bir sonuca da varamadım.
Geçtiğimiz saat içerisinde yaptığınız en verimli şey?
Sabahın kör ayazında yürüyüşe diye çıkıp, benzinciden Küçük Kara Balık alıp eve dönmek.
"Küçük Kara Balık, 'Kimse beni yoldan çıkarmadı,' diye cevap vermiş, 'benim aklım var, kendim anlıyorum, gözüm var görüyorum.'" yazılı kısma geldim; orda kaldım.
Bir cümlede sadece bir olayı anlatın.
O gün özenli mi özenli hazırlandı dışarı çıkmak için ne de olsa kendi cenazesine katılacaktı; ne büyük iş.
Egonuzla başa çıkamadığınız anda ne yaparsınız?
İd’imi hatırlar, süper-ego'mu iş başına çağırırım, onlar el ele verir ego'mun üstesinden gelirler. Eğer gelemezlerse kendimi cezalandırırım demek isterdim ama diyemem. Kendimi cezalandırmak için fazla narsistim galiba.
Sizden sonra sorularımızı yönelteceğimiz şaire hangi soruyu sormamızı istersiniz?
Şair kendini yazmakla, kendini şiir yapmış olur mu?