Anadolu toprakları yaralı bir kadın yüreği gibi türkülerde nefes aldı; alıyor...
Bir söz vardır: “İnsan bir yere gitmediyse, dünyayı kendi bulunduğu yer kadar sanır.” Ya da, “Kuyunun
dibindeki kurbağa, gökyüzünü kuyunun ağzı kadar sanır.” diye. O zamanlar, Iğdır-Aralık arası kadardı benim de
bütün dünyam! Çiçek deyince yalnızca orada açan çiçekleri, dağ deyince Ağrı Dağı’nı, savaş denilince
de çocukların kendi aralarındaki kavgayı bilirdim. Ovada açan binlerce çiçek vardı oysa. “O kadar çiçeğin
içinde laleler nasıl türkülere sindi?” diye de çok düşünmüşümdür.