ARAF – ÖZLEM TEZCAN DERTSİZ

FacebookTwitter

konum atsam bulamazsın, çünkü kayboldum
talanla kalan arasında bir yerde
çelme sokak belki, düşkıran apartmanı
ya da cehennemden kiralık dünyaevinde.

öpmeden önce son çıkıştan süzülürken sen
gitmek için onca aydan açarayı seçmişken
deli gibi güller açtım caddeye karşı
içim görünmüyordu oysa dikenden

seller sular gibi okurken aşk şiirlerini
kalbimin kitabında neden hep kekeledim?
söylemedi sokaklar, sinema salonları
serinin sekizinci filmiydim, sevilmedim

çağa benzesem kolay, arafta kaldım
eskiyi tutamadım, yeniye yakışmadım
kapısını araladım anılar zindanının,
herkesi bıraktım, kendim… kaldım.

FacebookTwitter
FacebookTwitter