TUZ VE GECE – NEVİN KOÇOĞLU
20 Ellerim sana dokunamayan acılı bir yara usul usul kanama suyunağusunda hiç, fırtına artığı kırlangıç Ey eteğine tutunduğum zahit bize ait değil sığındığımız bu vakit Gidelim… 21 Şafakla uyandım, bahçemi kuşatan rüzgâra sordum: Sen miydin gözlerimdeki tuz tanesini ayrıştıran? Ey bahçemdeki uğultulu rüzgâr kuşlara hüzünlü bakışlar bahşettin ve dindin 22 Ve kuşlar soyundu ağaçlarını yıkıldı…