MİGREN AĞRISI – arif onur solak

FacebookTwitter

Mesafemiz içler acısı bir uzaklıktan yankılanıyor
Açık olmak gerekirse bu ikimizin de umurunda değil
Plazaların işgali altında çektiğimiz çağcıl sancılar
Gazete manşetlerinden ve sosyal medya platformlarından
Çok entelektüel, çok modern, çok medeni gülüşüyorlar
Aşkın ıstırabını yaşayacak vaktimizi öldürdüler sevgilim
İşte şurada bağımsız bir mülteci gibi büyüyen çocukluğum şahittir
Binmediğin otobüslerin beklemediğin duraklarında unuttum gençliğimi

Tepeden tırnağa yanılgıyız artık, iklimler bile değişti
Yazlar sıcak ve kederli kışlar soğuk ve arabesk
Burada bütün gökdelenler gökyüzüne doğru dik ve ukala
İnsanın ölesi geliyor bazen şöyle yüksek bir kattan aşağı
-İntihara özendiren gökdelenler kapatılsın bayım, göğü görmüyoruz-
Bütün sokaklar hatıralara kadar uzayıp giderken ezan okunuyor
İçimde utanmaya başlayan bir şeyler kımıldıyor mahcup ve kırmızı
Müziğin sesini kapatıyorum, Ferdi Tayfur susuyor

Gecenin saat bilmem kaçında birdenbire bir şiir
Kalbimi imhaya yeltenince sustum ve sonsuz vaveyla
Şiir ruhun yarasıdır, unutma
İnsan kaybettikçe güzelleşiyor, kaybettikçe yalnız
Yaşamak, alnımızda mihenk gibi parlayan yorgunluk
Her şeye alışılır zamanla her şey yanılmaktan geçiyor
Geçilmemesi gereken bütün yollardan geçtim, pişman değilim
Pencere önlerinde suskun menekşeler ve mor günler kaldı
Gözlerine dokunmayan bütün bakışmalar kahrolsun
Ne yaşadımsa böyle yaşadım
Ölecek yerim yoktu, olsaydı yine severdim seni

Sustukça sıranın bize geldiği sloganik kalabalıklardan
Yalnız ve mağlup bir şarkı olarak döndüm kendime
Kendimle kavgalı akşamlara bulaştım, sigaraya ve çaya
Bütün doğruların tek bir yanlışa yenildiği yerdeyim
Öfkenin kıyısına kadar uzamış sakallarım biraz dağınık
Güzel günlerden ve senden uzakta kalmışlığım
Hüznü tütüne banmış küllüklere saplanıyor

İçimde krizantemler patlıyor iyi değilim
Cenazelerde buluşup poz veren Teşvikiye ahalisi
Gözlüklerinin sponsorluğunda paylaştığı acıya inanıyor
Bir de rapunzelin uzayan sarı saçlarına
Ama ben unutuldukça yara açan aşka inanıyorum
Yani sana, mütemadiyen mutsuz sonlara
İyi değilim, içimde gözlerinden kalma bir sızı palazlanırken
Dışarıda migreni tutmuş bir Çarşamba sabahlıyor

FacebookTwitter
FacebookTwitter