sokakları yokluk
yokluğu kıyamet dolduran
memur bir iblistir
korku kadar geniş ceplerinde cenin
uçurtma kırıkları, binlerce tahta kundak
ve nice bahardan çaldığı gökkuşakları
ruhum, bak kopuyor kıyamet!
kömür dumanı, kırık kapı, çürümüş tuğla
dört rüzgarla bu dem bir bedende ah!
bağırsan azrail izinde
ağlasan israfil eski bir hikayede
tanrı, kitabın sayfalarında gezinmekte
ruhum! şarkı ol cinler saçan
coşkusunda demir rüzgar
kezzap denizleri, şimşekli kapkaççılar
bir şarkı ruhum!
ejderha olsun duyunca yılan
lav kussun gökyüzünün karnına
kurt düşleri çıkartsın tavşan
ilik emsin avcı boğazdan
insan, ah insan…
insan bölünsün bin duruttiye
banka yangınlarında, ilaç depolarında
fabrika yıkımlarında o iblisin külleriyle
yokluğa!
yokluğa!
yokluğa!
