tedarik ettiğim cennet tevafuk
buz gibi gözyaşları eşliğinde
ilk kadehimiz Nuh
buyur,
aklım biraz dağınık ama kapı açık kalacak
gidersen yanında götür beni
beni yanındayken herkes isa sanacak
sen bir şeyin mutlaka allahı olmalısın
mesela sevginin
mesela yeni doğmuş bir bebeğin
bütün annelerin gece nöbetinde
suyun kenarına büktüğüm boynum
bozuyor alnıma yazılmış saçma kaderi
bulaşıyor saçlarıma yıldızların dölü
bende doğmamalı bu tohum
geceyi kükrerken gözlerim
yeniden dağılıyor yüreğimde kartlar
ve
mahvımdan başlıyor bütün aşklar
ölüsü diriliyor koynumda nefretin
yaşadığım her şeyi unuttum
kaç yaşındayım bilmiyorum
ama çok küçükken annemin emzirdiği bir umuttum
durmadan soludum yabanı
yürüdüm cennetinden yalanın
ihanetleri ezdim, öfkeleri teptim
aklım
buyur, biraz dağınık ama kapı kırık kalacak
gitme hiç, eksiltme beni kendinden
beni yanındayken herkes sen sanacak
kente bir hışımla girip sarılmadan sımsıkı
omuzlarından sıyır melekleri
günahını tükür ve unut tanrını bir anda
öyle bomboş sokul koynuma
öyle bomboş düşüme yumul
beni çağır durmadan beni çağır
içimden uyandır beni
beni durmadan kendine bağır
aynaları çatlat, yolları kır
kente bir hışımla gir
allahın ölüm hasretiyle bana sarıl
