En uçlarında gezenim ben
Parmaksız ve ihtiyatsız
Susamış bir kedinin tüyleri gibi kötürüm
İhtiras ve çekişmeden yorgun düşmüş
Soysuz bir acının
Usulca zerk etmesi gibi derinden
Öyle sızdım suyuna bir kere
Düşman uyumaz ben daha uyanığım
Kılıçtan geçirdim hüznünü
Bak bu ebemkuşakları sana
Özgürsün!
Muafsın bütün yerleşik kederlerinden
Azad oldun bütün günahlarından
Ve azadesin tenimden öte
Senin savaşın da tam burada başlıyor
İncinmişliği giyotinde harap eden sen olacaksın
Sen dolacaksın kulaklara
Haber salın ozanlara, kamlara, şamanlara ve baksılara,
Şiiri ebediyen sana emanet ettik. Çok mu?
Parmaksız ve dilsizim ben artık
Bakışın bir kuş gibi havalansın istiyorum
Yürü benimle
Kaderin ve kederin üstüne
Yalpalarız kuvvetle muhtemel
Fakat bir süre
Bir süre sonra
Koşumlarımızla konuşlanmakta olacağız
Bu izbe keder son bulacak elbette
Ve elbette
Benim senin özüne karışarak yaşama hevesim
Nefesin boyunca uzanır
Uzanır
Ve yetişir…
