TÜNEL – BÜLENT GÜLDAL

FacebookTwitter

(Tomahawklar’ınız mutfak robotu mu?

Hedefinde yüzünü hiç görmedikleriniz

korkuyla bekleşiyorlar kuytularda,

eğer varsa yüreğin, cehennemini düşün

bir tek sana ve patronlarına mı ait yaşamak?

Dünyayı mezbahaneye çevirdiğiniz yeter !

Evindeki çocuğunun gözlerine bak

bırakabiliyorsan eğer bombayı sonra bırak)

 

Kütüphaneler yakan barbar tiranlar

lânetli kefenlerinizle aramızdasınız sanki,

binlerce yıl sonra da yakılıyor kitaplar

ulu orta yargılanıyor düşünce,

komşuyu komşuya düşman edip

meydan açıyor kendine sözün gücünden korkanlar

 

Caddelerde ayak sesleri ürpertiler içinde

gölgelerle kol kola yürüyor zaman,

gözümden gözlerini kaçıranlara bakın hele

bana dokunmayan yılan bin yaşasın telaşıyla

bin kez ölüyor kendi  iç kuyularında,

iğreti dünyalar kurup şiir yazıyor bir de

 

Gülün genleşmesinden ürken insanlar tanıdım

elektrik düğmesinin çıt sesiyle hoplayanlar

mumların titrek aydınlığında sabahlayanlar,

kara birer ispiyon rüzgârı

demir pençenin yanar döner fırıldağıydılar,

ince dal boyunlarını urgana uzatırken denizler

yeni dünya düzeninin ağalığına soyundu onlar

 

Duvarlarından  alev, kan ve korku fışkıran

bir tüneli geçiyoruz bitimine yakın yeniden başlayan,

bin yıllık bir uykunun mahmurluğu var üstümüzde

içimizdeki  ırmakların uyuşukluğu anlatıyor,

Allah olduğunda ısrar eden bir bedevi anlatıyor

kumrular gibi düşünüyoruz  kendi kafesimizde,

oysa bir eşelesek külümüzü, bir kaldırsak başımızı

ışığı, suyu ve yaşamayı vergilendiren

ölümler karşısında kahkahayla gülen

kara cüppeli tecimenleri hemen tanıyacağız

 

Savaş artığı bir çocuk ve anne

çocuğun dudakları mosmor annesinin de,

çocuğun gözleri göztaşı annesinin de

damaklarında yaşamanın çürük tadı

kurtlanıp iniyorlar toprağın derinine,

insanlık ilâhisinin okuduğumuz bölümü bu

sanki, zamanı özetliyor tanrı iki bedende

 

Gökyüzü benim diyorum şimdi

benim olduğu kadar elbet sizin de,

yaşamak cangılında yarını kurmak için

bulanık sularda yıkanıp yok çayırlarda at koşturmaktan

acılarına tevekkülle sarılıp sunaklara adaklar yatırmaktan

yani aldatılmaktan, kandırılmaktan sıyrıl artık ey halk

 

Gökyüzü bizim diyorum bütün sınırsızlığıyla

FacebookTwitter
FacebookTwitter