ŞiirAĞIRLIK – NAZAN ŞAHİN Lokman Kurucu7 ay ago01 mins bir büyüme yavaşlıyor içimde gülüşlerine isabet alınan çocukların bedenlerinde yeşeren otlarda küçücük bırakıyor ayaklarımı izlerinden dökülmüyor kabuğumdan hiçbir yara yemyeşil bağdaşı çözülüveren kalbim kederli bir orman uyuyor kollarımda Yazı gezinmesi Previous: BİR FALIN ANLATTIĞI – FATMA ARASNext: Rahatsız Edici Şiirler Yazmalı! – Veysel Çolak
Kişiler arası ilişkileri ve ailevi ilkeleri sorgulayan mizahi öyküler: Ne Ayak Lokman Kurucu2 hafta ago 0