ŞiirAĞIRLIK – NAZAN ŞAHİN Lokman Kurucu10 ay ago01 mins bir büyüme yavaşlıyor içimde gülüşlerine isabet alınan çocukların bedenlerinde yeşeren otlarda küçücük bırakıyor ayaklarımı izlerinden dökülmüyor kabuğumdan hiçbir yara yemyeşil bağdaşı çözülüveren kalbim kederli bir orman uyuyor kollarımda Yazı gezinmesi Previous: BİR FALIN ANLATTIĞI – FATMA ARASNext: Rahatsız Edici Şiirler Yazmalı! – Veysel Çolak
Ekrem Acar şiirinde “Çıplak” sözcüklerin izini sürmek… / Ayfer Karakaş, Ekrem Acar Söyleşisi Lokman Kurucu3 hafta ago3 hafta ago 0
Kişiler arası ilişkileri ve ailevi ilkeleri sorgulayan mizahi öyküler: Ne Ayak Lokman Kurucu4 ay ago 0