Anne ve babasını savaşta kaybeden çocuklar
Güneşe bakıp gülümseyecekler bir gün
Yüzlerindeki yaraya inat
Kocası bırakıp gitmiş o kadın da
toplayacak yollardan gözlerini
getirip
aynalardakı boşluklara atacak
Biliyorum, çıkacak duvardaki bu fotoğraftan
Canı sıkılan martılar bir gün
Denize doğru uçacaklar
O zaman bir evim olacak benim de
ve mutfaktan başlayacağım unutmaya seni
Önce yağı unutacağım ocakta
sonra çayı
Bu odaya neden geldiğimi
Sonra hazırladığım sofra
Ekmek almadığımı anımsatacak
Babamı ayak sesinden
annemi nefesinden tanıdığım sürece
Vakit var daha
Biraz daha acıt canımı biraz daha
Ne olur
Sakın
Kolay kolay unutulma
Feride
Azerice’den çeviren: Feride
