KELEBEK – GÜLAY ALTIOK

FacebookTwitter

Islat kanatlarını
Taze çim açar bir günlük saçaklarında
Alev bombalarından kurtulursa
ihanetin yumruğu inmeden bereketli topraklara

Yetişirsen eğer
Herkes giderse hiç kimse kalmazsa ;
Hafızasını yitirirse seni doğuran ana
Bir daha görmesen bile yüzünü

Bir kalkan gibi üstüne eğildiğin
En sevdiğin
Sevilmesi gereken ne varsa
Sula kanatlarını tutuşturduklarında
Gün senin

Bildiğin dilleri unut
Yürektir İhtiyacın olan
Kanatlanır şafakta
Koru kendini kozanı yitirdin
Açıksın delik deşik bir beton kadar
Çığırını aşmış zamanın insafına

Uzakta yitirdiklerinin kokusunu taşıyacak burnuna toprak
Bir kez daha görmeden
Hiç de zamanı değilken ölmenin

Nöbet tut bahar yağmurlarına
Uyandır kelebekleri
Bir banka sergisinin koleksiyonu için vurulan

Korkma kaldır ölüleri
Öperek alınlarından

Sen kelebeksin ıslat kanatlarını
Sökün etsin yağmur saçaklarına
Açıksın
Delik deşik bir beton kadar
Çığırından çıkmış zamanın insafına

Aç kanatlarını
Unut sözcükleri
Yalandır sözcükler tek başına

29.06.25

FacebookTwitter
FacebookTwitter