Nazlı bir bulut iner
ağzına çeker nehir, düşerim haya
bakışlarım köpüklenir bir köprünün altında
bir sese tutunurum
sen beni yatağına sığmayan Fırat’tan say.
Nesimî’ye gitmek için rüyada
Settar Han’dan söz alırım
masal sularına girer
Fuzuli’den, Şehriyar’a akarım
sen beni Kura Nehri’nde köklere akandan say.
Herkesin anlamı var görevliyiz dünyada
sevgi aya, öfke karanlığa benzer
çoğu kendine tapınır
sarı, gri, isler, paslar göğün kiri
sen beni gökyüzünü kirpikle silenden say.
Mirzeli Ekber Sabir’den el aldım korkuları yazarken
düne – güne uyandım
ülkenin sınır ucu içimde mum alevi
zaman tozlu, otlar yaşlı
sen beni her şafakta kükreyen aslandan say.
