2025 Ağustos sayısı ile eliz edebiyat dergisi, 17. yılının sekizinci ayına girdi! Yayın yolculuğunu yeni şiirler, öykü, deneme, günlük ve çevirilerle süslüyor.   eliz edebiyat DERGİSİ’nin 200. SAYISI OKURLA  BULUŞTU!   Ağustos 2025, 200. sayısı ile edebiyatseverlere seslenen eliz edebiyat dergisi, şiir-öykü-deneme, günlük ve çeviri türlerinde yeni ürünler sunmaya devam ediyor. Dergimiz eliz edebiyat, başlangıçtan…

  A.K ; 2023’te yine okb56 Yayınlarından “etkisiz plasebo veya sebo’nun 69 hali” adlı kitabınız yayımlanmış. Nisan 2025’te de “etkisiz plasebo veya sebo’nun 70 yüzü” yayımlanmış. “69 ve 70” arasında bir bağ var mı? Bu iki kitap birbirinin devamı ve tamamlayıcısı mı ve “71” de gelecek mi? E.K; sebo’nun 69 halini yazarken tam olarak ne…

Hüseyin Kalyan’ın Çiçek Açan Tanrımla adlı kitabı üzerine… Ayfer Karakaş A.K; Gün Ortasına Doğru şiirinizde Shelley, Blake’in yanında Kaygusuz Abdal ismi de geçiyor. Bu bana, kitap boyunca da kendini hissettiren, hem Batı hem Doğu şiirinden etkilendiğinizi düşündürdü. Sizce tespitim ne kadar doğru ya da yanlış? H.K; Bu şiir, şiirle yürüyen/işleyen bir ruhun poetik serüvenidir de….

Çocuk sevinçleri taşıyorum içimde çığlık çığlık. Vuruldukça çoğalıyor sesim Bu yüzden bir kaba sığamayışım Her şey olup bitmeden bağırışım Mutsuzluğum bu yüzden Suratım bu yüzden asık Bir çocuk boyunda tüm gerildiğim çarmıhlar Hiç çıkmadım oyun bahçelerinden Gizil bir mahpusun güncelerine dönüştü tanıklıklarım Duvara çizikler atıp duran Her hakkı saklı bir kitapmış avuçlarımda sıkıca yumduğum Her…

Büyük bir sessizlikle örtüyorum üzerimi duyulmuyor zamanın çanları ne Mirabella’dan bir üvertür Macaristan gazinosunda ne söyleyemediğim gerçekler ne de belimde bir nagant tabanca bir göl gibi üzeri sonbahar yapraklarıyla kaplanmış ne de bir kuğu zarifliğiyle geçmişte kalan günler ne benzediğim biri var yeryüzünde ne de gecenin koynunda resmim ne elimde açmış heybetli bir çiçek ne…

Islat kanatlarını Taze çim açar bir günlük saçaklarında Alev bombalarından kurtulursa ihanetin yumruğu inmeden bereketli topraklara Yetişirsen eğer Herkes giderse hiç kimse kalmazsa ; Hafızasını yitirirse seni doğuran ana Bir daha görmesen bile yüzünü Bir kalkan gibi üstüne eğildiğin En sevdiğin Sevilmesi gereken ne varsa Sula kanatlarını tutuşturduklarında Gün senin Bildiğin dilleri unut Yürektir İhtiyacın…

Gülçin Sahilli ile OKB56 yayınlarından çıkan son kitabı “Porselen Bebek” üzerine söyleştik HİCRAN ASLAN H.A; Benim okuduğum ilk kitabınız. Ve daha ilk sayfada dille ilişkiniz beni çarptı. Bu kitabın çok daha ses getirmesini ve konuşulmasını isterdim bir okuyucu olarak. Önceki şiir kitaplarınızın üzerine kattığınız ya da eksiltiğiniz neler var porselen Bebek’te? Neler söylemek istersiniz kitap…

Hüseyin Köse’nin beş yıl aradan sonra bir araya getirdiği Sonuna Yetiştiğim Şarkılar’ı yaşadığımız zamanların bilincinde biriken “bastırılmış sesler”in bazen açık açık bazen gizliden çağıldayan kaynaklarından sesleniyor. Gecikilmiş sevinçlerin yarattığı düş kırıklıkları, yarım kalmışlıkların kanayan anıları, eksilen şeylerin bilinçte olağan sınırlarından taşarak “yokluğun izi”ni kalıcı kıldığı gerçek yaşam ağrıları… Kendini her koşulda umudu ve barışı diri…

Fazıl Hüsnü Dağlarca, ünlü Çocuk ve Allah şiirinin bir yerinde şöyle der: “Çocuklar korkunç Allah’ım Elleri, yüzleri, saçları Uyurlar bütün gece Yok sana ihtiyaçları   Çocuklar korkunç Allah’ım, Bebek yaparlar haçları. Aşina değiller hatıramıza Severken aynı ağaçları.” Öyle ya da böyle, çocuk başına korkunç bir boşluğun, sürekli düşme halini anlatan canhıraş bir kopuşun, dünya cehennemiyle…