Sahne 666
ritim hızlanınca koşuyor kırmızı rujlar
dekolte bacaklar
tuhaf ve sıradışı unsurlar
sıradan insanların öykülerinde
tutku kararması
toplum ve millet kroniği yapılıyor
bir ölü kutunun a’zâları
sessiz eylem ve dürtüler
akıl almaz bir israfla elitize edilenler
karanlığını yitirenler
kavga barut kokusu
müzik kimliksizlik ve biz
kestik!
gördüm ânın organlarını
bir bedende diriltilemez olan
her şeyi gördüm
büyümenin sancılı rüyasını
büyümenin çürümeyle içiçeliğini
büyümenin çivilerini
beni lanetleyen toplumsal bütün normları
kimlikleri
her şeyi yaktım
göğüslerim öldürülmüştü ve
üreme organlarım
mum ve mühür!
bir hatırlama çabası olup kalmak
şeytan çekicini ısıttım
bu bütün kalabalık çivileri yaktım
telef olmasın diye aşkın belleğindeki ateş
ateşi tattık!
Sahne 999
akıl yürüterek yenemediğini
şakanın gücüyle değersizleştiren sınıf
hiçliğe hükmeden trajik yasa korku
hazla karışık cinsel büyülenme
ateeeş komutu vermek için kalkan el
iç sesimizi işitmek ister gibi yaşıyoruz
animatic etkiler kapanış jestleri
küçük çelmeler
her türlü teknolojik kamaşma
arzu geri gelmezse ışık tehditkar olur
kestik!
