bir çocuk, ayağı çıplak
pabuç olmak istedim
ama bir çocuk daha gördüm
bin çocuk daha, yüz bin
olmuyor
bir çocuk, öldürülmüş
devlet olsam dedim, bu kötü
katil olmak daha kötü daha zor
biri isyan var dedi biri intihar
olmuyor
üşüyen kediye yuva olmak
donan kuş için güneş
kıtlığa kuraklığa yağmur
çiçeğe kar, tozuna rüzgâr
olmuyor işte olmuyor
ne yana dönsem hüzün
tanrı olmalıyım çare yok
ol diyeyim olsun güzellik
öl diyeyim çirkinlik ölsün
ama olmuyor
aşk olsun tanrıya ama aşk olsun
inanmasam kalpsiz derdim
‘gören’dir, görmezden gelir
ama böyle tanrılık mı olur
olmuyor
daha ne kadar sürer bu çile
peygamberlik bitti çoktan
keder mi biter şeyhle dervişle
bitirir mi dizeyle ozan
olmuyor
ne yapıp edip tanrı olmalıyım ben
yahut yanına gitmeliyim bir koşu
alırlar mı huzuruna bilmem
ölsem diyorum, kim bekler kıyameti
olmuyor
tanrı olmak istedim bir çocuk için
ama ben, insan olamadım daha
tanrı olmaya ne hacet insan
insan olsun yeter
olmuyor
tam bir çocuğa yer açmalı derken
eteğimden tuttu bir çocuk
içimdeymiş, umut var dedi, bir gün
bir gün olur dedi mutlak
bir gün olacak
