sen
yusuf’un asasında bile
çiçek açtın
yıldırımını salıp karnıma
neden
cenneti soktun
çeldiğin aklıma
tırnakların
batarken etime
kendi uçurumumdan
düşüyorum
ateşli rüzgarlar esiyor
içinde bile üşüyorum
bu yangına
odunu sen attın
günahı sevap
Sevabı günah
ademle
aman Allah’ım
kızını
neden yalnız bıraktın
