Hamit Tarhan’ın siyah beyaz fotoğraflarını görünce dudağımdan dökülen söz şu oldu: Her biri sanatını ciddiye alan kişiler tarafından çekilmiş usta işi renkli fotoğraflar. O fotoğrafları büyük bir masaya yayıyorum, fotoğraflar adeta “tayflar geçidi”. Hem var hem yok. Gerçek dünya ile hayal dünyasının sınırlarının birbirine karıştığı Kahire’nin Mor Gülü’ndeki Tom gibi. Var olanın kaybolma ihtimali çok…
Sinema sanatının en ilgi çeken tür-lerindendir “suç filmleri.” Suç/gangster/mafya filmlerinin çoğunda hep bir siyaset, mafya ve polis ilişkilerini görürüz. Günümüz için güncellersek şöyle de söyleyebiliriz; siyaset, devlet mafya, medya ilişkileri… Dünya sinemasının en iyilerinden kabul edilen, çok izlenen birkaç mafya filminden söz ederek başlayalım yazımıza. Baba (Godfather) Mario Puzo’nun yazdığı aynı adlı romandan uyarlanan, Francis…
20’li yaşlarının nerdeyse tamamını hırsızlık ve adam yaralamadan hapiste geçirmiş bir arkadaşım var. Adı Özgür. Babası emekli polis. Annesi insanları kardeşlik dinine çağıran bir deli. Özgür hapiste geçirdiği ilk aylarda hatim indirmeyi öğrenmiş; sabahlara kadar içli içli Kuran okumuş. Hapishanenin kütüphanesinde Kuran’ın Türkçe mealini bulmuş, bir solukta okumuş ve bırakmış Kuran okumayı. Kütüphanede eline ne…
Sanat ve Devrim. Bu iki sözcüğü bir arada kullanmak hem verili bir tartışmanın patinajlı dar yoluna sapma tehlikesini içeriyor hem de sanatın işlevleri konusunda pek çok yeni soru ortaya çıkarmadan bilinenleri tekrar etme riski taşıyor. Bu nedenle sanat ve devrim kavramlarını birlikte düşünmeden önce sanat ile ilgili düşünme pratiğini art arda estetik, insani, ahlaki ve…
“Bir de başka türden bir sanat eseri vardır ki, özünde saldırgan ve ateşlidir… sanat eseri devrime hizmet edemez, ayrıca benim fikrimce her tür değeri ve otoriteyi reddeder. Devrimin görevi kendi karşıtlarını cesaretlendirmektir, yani sanat eserlerini.” Jean Genet (Aktaran: F.Lentricchia & J. McAuliffe, Katiller, Sanatçılar ve Teröristler, çeviri: Barış Yıldırım, Ayrıntı,2004) “küçük İskender’in diğer sıkıntıları:…
Türker Alkan‘ın “Şiirsiz devrim olur mu?” adlı yazısının atlanmaması gerekiyor. (1) Çünkü bir köşe yazısıdır, bir edebi fıkradır sözleriyle geçiştirilemeyecek nitelikte. Ayrıca ‘türünün’ dışına taştığı da önemsenmeli. Günlük, geçici bir olguya ilişkin kişisel görüşler değil Türker Alkan’ın söyledikleri. En azından, sadece bunlar değil. Bilimsel araştırmaları gereksinen bir ‘sorun’ irdelenmek isteniyor. Ekonomik, politik, psikolojik, kültürel boyutları…
Oylumlu konular üzerine kelam etmek zordur… Kişi, düşünce açıklama uğruna söz almışsa eğer, dallı budaklı tümcelere kapılabilir. Pürüzlere takılıp heceleri, sesleri ilmikleyip örülebilir kıldığı halde, sözcük (kelime) dizisi, konuşanın/ yazanın meramını bildirmeye de yetmeyebilir! Belki yetmeyebilir! Demek istediğini, tam da dediğini sanırken naçar hatip ya da kâtip (yazan) tıkanıverir… İnsanlık hali işte! Doğa-insan-zaman sacayağı dikkat…
“Gün gelecek, herkes bacaksız bedenlerle yerlerde ateşten duvarlara tutunmaya çalışarak sürünecek.” Daniil Harms Goya’nın “Çocuklarını Yiyen Satürn ()” adlı resminin (“tablosunun” demiyorum çünkü resim, ressamın ölümünden sonra tuvale aktarılmıştır) sanat dünyasındaki ünü malûmdur. “Satürn” olarak adlandırılansa bildiğimiz güçlü titan Kronos’tur. Çocuklarını, yerine geçecekleri korkusuyla doğar doğmaz çiğ çiğ yiyen bu oraklı, sonraki birçok mite,…
