KAPGÖÇ – AHMET GÜNBAŞ

FacebookTwitter

I.

Yenilgimi sevemedim bir türlü
Nasıl da bilenmişim, her yanım kesiyor

Kapgöçle getirildim
Gözü dönmüş sürek avından.. Capcanlı, seyirlik

Üfleyip geçtiler fitilimi
İnanmazsan derme çatma tarihime sor

Suyun sözlüğüne karıştılar, buğdayın cömertliğine
Ormanın nefti kucağına mevzilendiler, gecenin çatlağına
Ayın dalgınlığından yararlandılar sinsi ve sapkın
rüzgârım pışpışlarken düşlerin beşiğini

Hâlâ kulaklarımdadır toprağımın çığlığı
– şakıyıp dururken bozkırın dili –
Onlar her şeyi biliyor

Yenilgimi sevemedim bir türlü

Külün tanıklığına güvenilmez, savruktur pek
Sen yine belleğindeki izlerden yola çık / Ürkek
ve yorgun atlarıyla karşılasın kederini eylülün gülü

II.
Kent bana kırılmış, umurumda sanki
Öfkem yakalanmış kameralara.. yakası açılmadık küfürlerim
Tükürüp geçmişim cibilliyetine, bulvarlarını incitmişim
Parklarının içine etmişim gizleyerek utancımı
Günlerdir dışarıda yatıp kalkıyor şiirim, sizin ki ne ki?

Yalanım varsa kamu aşkına sallandırın hemen
Çoktandır çatık kaşlı bir dağ dolaşıyor aranızda
– ötsün diye ıskalanmışlığın borusu –
İki bıçak darbesinin lafı mı olur?
Benzine kan gelir kent bozuntusu!

Yenilgimi sevemedim bir türlü
Nasıl da bilenmişim, her yanım kesiyor

FacebookTwitter
FacebookTwitter