I
Pimi çekilmiş firari bir hayatın
Düş bozumuydu ardından koştuğum zaman.
Kaçarak yaşadığım anların sürgün dervişiydim
Duvar yazılarından yaralı gençliğim geçti.
Eksiktim, eskimiştim, çekiliyordum hayattan
Neydi benden kalan?
II
Aşk yeniden keşfiydi eskimiş bir ‘an’ın
Yolunu bulamamış gezgindim pusulası bozulan.
Boşlukta uçuşan unutulmuş kelebek ölüsü bedenim
Uzak trenlere el sallayan çocukluğum ıssız.
Düş yorgunuydum, düşüyordum zamandan
Neydi anılardan kalan?
III
Hiçbir toprak parçasına sığmayan isyanıydım
Tükenen zamansız rastlantıların.
Bütün coğrafyalarda yakılan ateşlerle çoğalan gezgindim
Lanetlilerin masumiyetiydi gençliğim yalansız.
‘An’sızdım, ansızın gidiyordum buralardan
Elden ele dolaşan karanfillerdi benden kalan!
