PERİFERİ – NESLİHAN ALTUN (OKB56)

FacebookTwitter

 

Apaçık bir gökyüzü imkanımı sınarken
Kalabalık yerlere artık uğramıyorum.
Ölebilirdim Paris’te, yirmibeşimde, ölmedim
İstanbul’da ölmedim
Bir Goya önünde kalbim, durdu duracak
Sularda mikrop var diyorlar, içiyoruz ne bileyim.

Sunakta bir insan başıyım huzurlu uykuya da yakın
Övgüye de pırıl pırıl bir çelikte aksime de yakın başım önümde
Tanıdık tanımadık herkesi yardıma çağırıyorum, bakın:
Asya’nın çamurundan sürünerek
Sürünerek sürünerek kendini vareden parmaklı balık
Bilmem kaç milyon yıllık o görkemli insanlık
Evraklar dolusu esenlik vaadi
Bizi sıkışmamış bir vida bile öldürebilir şimdi,
Yeterince soğumamış bir metal
Binaların onuncu yirminci otuzuncu katları bizi,
Kendi binalarımızın.
Yine de hayalet ordulara bayrak mı çiziyoruz?

Şurada ölmekte olan bir nabız
Orada sönmekte bir ciğer yavaş, gözler diyelim çürümekte.
Nedir seni benden çirkin yapan simetri,
Bunların anlamı nedir?
Küçük kuş beyaz örtüde
Yüzüm asfalta yapıştı
Küçük kuş kanlı beyaz örtüde bunun anlamı nedir?
Kanlı beyaz kuş bir örtüde ne anlatıyor?
Şımartılmış bir çocuk parmağı o gelmesin diye işaret ediyor.
Nedir beni şımartılmış bir çocuktan bilge yapan simetri?

Çarpışmadan geçiyorlar yarın denk gelmek için
Seslerin üstünden yürüyüp yarın kaydetmek için
Sır gibi, sır diye bir şey kalabilirmiş gibi
İki küçük kanat temiz beyaz örtüde
Keşke bunun anlamını öğrenmeseydim.;

FacebookTwitter
FacebookTwitter