(Tomahawklar’ınız mutfak robotu mu? Hedefinde yüzünü hiç görmedikleriniz korkuyla bekleşiyorlar kuytularda, eğer varsa yüreğin, cehennemini düşün bir tek sana ve patronlarına mı ait yaşamak? Dünyayı mezbahaneye çevirdiğiniz yeter ! Evindeki çocuğunun gözlerine bak bırakabiliyorsan eğer bombayı sonra bırak) Kütüphaneler yakan barbar tiranlar lânetli kefenlerinizle aramızdasınız sanki, binlerce yıl sonra da yakılıyor kitaplar ulu orta…
Filistin’li Çocuklara Öyle çirkiniz ki kimse kimse kuş koymayacak yolumuza* kim yazarsa eksiktir kim çizerse eksik hangi imge hangi fırça tamamlar kuşsuz bir gökyüzünü bir dünya denizinin içinde bir avuç azgın bir avuç karanlık su nasıl boğabilir o güzelim kuşları ve artık kuş yoksa kanat yoksa gökyüzü yoksa yaşamış mı sayılır bir insan bundan…
Biz güncel’in kadranına bakarken ağır ağır akardı tarihin kum saati Çocuktuk, dişimiz kamaşırdı şiirden İkinci’nin birincisiydi Cansever Vurdular sevdiklerimizi birer birer; Ne haklılığımızı alabildiler elimizden ne sokakları Kimse açamadı yumruğumuzu Ben bir kadim şehrin bağımlısıydım sen o şehrin tarihine benzerdin El yazmasıydın, biriciktin, kûfîydin Her okuyuşumda yeni şeyler söylerdin Zaman algısı da değişiyor insanın zamanla…
İki aylık periyodlarla yayımlanmakta olan Sincan İstasyonu’nun Kasım-Aralık 2023 tarihli 128. sayısının başyazısında derginin 16 yılı bulan yayın serüvenine değinilirken “süreklilik ve dinamizm” zorunluluğuna vurgu yapılıyor. Bu sayının kapağında yer almış olan şair Gülseli İnal “Yeter artık!” diyor. Gösteri dergisinin dosya konusu yaptığı “80’li Yılların Şiiri” tartışmalarına itirazlar barındıran bir yazıyla katılmış oluyor. Yazının bir…
DUYURU – 179 eliz edebiyat dergisinin Kasım 2023, 179. sayısı çıktı. Dergi, 15. yılında 11. kez okurlarına merhaba demektedir. Sevgili şairler, yazarlar, okurlar! Yıllardır, edebiyat uğruna emek, zaman ve imkân değerlendiren eliz edebiyat dergisi, abonelerin, okurların desteğiyle yolculuğunu sürdürmektedir. İlginizin, katkınızın ve dayanışma gayretinizin sürmesini bekliyoruz… Derginin 179. sayısı, önceki aylarda olduğu gibi abonelerin ve…
Tedirgin ihtimalini biçimledi ardında önemli iki şeyden biri bitti, karar zamanındayız şimdi kan kurumaz, Eneis, başka adımlar gerekli, ısrara muhtaç değil zaman, saklanmıyor bize doğru serinliği gürültüyle nefes alıp veriyor derimizde ve isyan apansız görünüşü sanki deniz heybesini çözdüğünde elimizdeymiş meğer tamamlamak, düş değil çünkü ovalarda kanlı yüzler, sokakta tanrı, kim bilir kimden, olmaklığımız sürüklenirmiş…
Bugün de uyandın, ev sıkıntılı bir elin ölmüş, ateşe tuttun yanmadı çok istedin ama başlayan yağmura da dokunamadın. Duyguların çok ağır, artık anlamalısın bunu bütün gövden titriyor, sesin de delik deşik yanında tutunacak biri yok sana bırakılan uzaklığın bu ucundasın bir de dışarıya çıkıyorsun kedilere bakmaya çakılır gibi düşüyorsun ortasına sokağın paramparça oluyor düşündüklerin. Birileri…
Bir Elif Burcu Özkan Şaheseri: Halı Altı Monologları İnsanı, İnsana, İnsanla şiiriyle başlıyor kitabımız. Hemen hepimiz insanız, içinde bulunduğumuz insanlara karşı çabalıyoruz ve çoğumuz insanla yapıyoruz bunu; bu sebeple başlık pek yabancı değil bize. Değil olmasına ama bunu okuyan bizden, yazan Elif Burcu Özkan’dan yüzlerce yıl önce; başka birinin daha aklına gelmiş: William Shakespeare….
kim çaldıysa seni muhakkak haritan da ondadır gidecek yerim yok diye düşünme olduğun yer belki de varmış olmandır en güzel düşleri giyinmişsin sen koymaz kırıklığı hayalin hafiften çizilmiştir, çatlamıştır tokluğundan sen yaratıldın alelacele başka birinin yokluğundan öyleyse kendin ol onlar ne derse desin. mesela ben narsist isem doğrudur, narın her tanesi benim dağ da benim…
Kınalanır derdimin kırk ayaklı şüphesi, Çiçeklerden panzehir süzerim, Ay koklar, Zühre doğururum. Piçine isyanlar , Rahiya sızan rüyalar, Öksüz kaderler, Duaya ve isyana Aynı eller kalkar. Aynaya bak, Yek ile…
