yaşam ritüeli / seval arslan
-inanç nerede başlar, yanılgı nerede? nereye çekilir ince çizgi, gerçek nerede?- yer sarsılıyor, gökyüzü titriyor, değişiyor su’yun rengi ağaçlarla konuşuyorum, taşlarla, kuşlarla… kitlesel direnişin ortasında elimde bir meşale: kırmızı bez ciltli kitap -yaşam ritüeli- (psikolojik değil, sosyolojik otopsi) denize bakıyor odamın penceresi kasırganın alaycı sözleri alıp götürüyor sesimi ötelere kökleri dallarından yere uzayan ağaç gibiyim…