Gözlerim açılmıyor dünyaya kendi
tuğlalarının tuzunda bir ceset
harcı, sağanaktan ıslanmayan eğrelti
otunun damarlarına kiracıysam katre-
lerim spor kesesi. Nohut nohut büyür
suda, iki kişiden artan mesafe ve
evyesi çatlayan mutfak, duvarın yankı gibi
geri getiremediği.
İncelen bir şeyler var aramızda zaman
ya da ölüm gölgesiyle eprimiş saten
aldatı! Karanfilden süzülür hâl
tercümesi. Tanrıya bağımın zincirine
üşürken sen ey teyellenmeye medet
ummaz nakış, neden bu denli budala
bir uykunun fosilleştiği kehanettir hayat?
Sararan bir şeyler var aramızda çürük
diş köklerinin ette salgılanan ağrısı. Gitmeye
meyyal omurgalar, işte: Şişhane metrosunda gördüğüm
meksikalı arama kurtarma ekibi kadar.
Gülümseyen aynalara öykündüğünden mi yoksa
kızarır yüzü ayrılığın? Poz:
İnsan bir çekiyorum der
ve hamra.
