Sinema sanatının en ilgi çeken tür-lerindendir “suç filmleri.” Suç/gangster/mafya filmlerinin çoğunda hep bir siyaset, mafya ve polis ilişkilerini görürüz. Günümüz için güncellersek şöyle de söyleyebiliriz; siyaset, devlet mafya, medya ilişkileri… Dünya sinemasının en iyilerinden kabul edilen, çok izlenen birkaç mafya filminden söz ederek başlayalım yazımıza. Baba (Godfather) Mario Puzo’nun yazdığı aynı adlı romandan uyarlanan, Francis…
yağmur şiirlerini yıkıyor bir şairin yağmur şiirlerini neden yıkar ki bir şairin? şehrin en işlek caddesinde durdu şiir, şairini selamladı anlatmak istediğim her şeyi anlatmadım henüz kızıl bir gün, kara bir kedi tırmaladı içimi yırtık afişler önünden -yepyeni bir çağ- diyerek geçtim bütün flamalarını taşıyorken özgürlüğün bütün silahlarıyla vurulmak çağca harita metot defterine çizilmiş gibi…
Yeniden geçmeliyiz o yoldan güzelim Belki bir şeyler düşürmüşüzdür Belki bir şeyleri gözden kaçırmış olabiliriz Belki birkaç iyi gün kalmıştır bizi bekleyen Belki kalbi kırılmış bir sevgi bizi bekliyordur Belki de yasaklı bir dilin unutulan türküleri Hatta gölgesini arayan kuru ağaç Açmayı unutan küskün çiçek Üzeri tozlanmış mutlu hayaller Belki de bir çocuğun kötülüklere meydan…
…Ama yedi bacaklı bir kabuklunun, olmadığı şeyleri düşlemesi anlamsız. Oysa ben de isterdim; gökyüzünün tohumları kadar hafif olmayı. Her şey fazla büyük ve ağır bu diyarda. Küçücük böğrüme dert düştü. Kıvrılıp gitmek en iyisi. (Sahile varana kadar yuvarlanır.) Kıvrılırsam batarım; Açılırsam yüzerim. Yüzey alanımı genişleteyim en iyisi. (Hop) Pırrttt…….
bir elmanın yarısı sen diğer yarısı adem’in çene yapısı ilk hatanın kurbanıyız cennet içeriden kilitli sonsuza dek karanlıktayız ey sonsuzlar efendisi sesimi işit, ecel ensemizde parçalandı görüyorsun işte dimdik direncimiz bizi kimse alkışlamadı suyu yonttuk o ırmaklardan Yunus’u özledik bazen şarap içerken ama hiç pişman olmadık urgan ve derin kesiklerle komalarla da olsa denedik kalmamayı…
yutulan şehirlerin kurutulmuş göllerin hayatla boyanmış ölülerin şahitliğinde buldum kendimi sakız ağacının içine saklanmış korkak şair! çık oradan! geldiğimiz yerleri yaktılar gitmek istediğimiz yerlerde hasret ve açlık var diye defterler defterler ve defterler kıyamete kadar ağır cümleler yüklüyorsun boynuma sıkıl! sıkıldım! ne toprak ne gökyüzü ne şiir ne de sonsuz olmayan şu deniz yaprakları çocukluktan…
yazmakara, yaz makara, yazma kara, yazmak ara, ara ara aramalı mı, mor dağlarda turuncu tavşanlar zıplatsam, ya devrim böyle başlarsa, turuncu tavşanlar zıpladı, gerillalar zıpladı, aktivistler zıpladı, dedeler ve çocuklar, nineler ve çiçekler en önce zıpladı, nasıl anlatsam, düz değildi, ters de; anti zıpladı, eskiden kıpkızıldı da, artık hafiften kızıldı sanki, turuncu da değildi ya,…
kendimi kendimle ürkütmekten sonraydı üç beş ay pekala alışkanlık edinmek için makul bir süre: sigara tiryakiliği, çiçek yetiştiriciliği bütün kötülüklerin anası da kumar değil sevgisizlik yırtamadık ince bir zarı caaart diye! içimi nereye dökeyim hüznün kalbi gül dolmak bilmeyen, almak bilmeyen bu kabı nereye aşka ve insana inanç da ölü bir ay gibi yatarken içimi…
senden önce beyaz bir ırmaktım ben beyaz zambaklardan ve yeşil otlardan olma yukarıya doğru kıvrılan bu döngü hep böyle dönmekte ve koyu kahverengiler çoğalmakta yüzümde gitmeyi bir türlü beceremeyen kalbimle inanmıştım ilk sevene aldanmak koyu bir cümleyle yatıp kalkarken inadına daha bir laciverttim ben narı bin yapan neydi o zaman neydi ormanı büyüten koynumda -sadakat…
suçlarından sıyrılmış gezegenin gecegezen bir kadınıyım zerrem yakışık almaz doktor bir ailenin sanatkar çocuğu olmaya yazıtlardan gelen bir emir var heyetimden geçmez hiçbir zaman niteliğim, daha sarısı kavruk bir tende uzun ve ustaca yaşamakken ruhum bulamaz yolunu pusulanın hiçbir tarafında kayıp elim,, kolum kayıp bilincim, şuurum kayıptır ruhum gözlerim düşer geceleri gündüzleri yalınayak yürütülür sessizlik…
