Bu oyunda soylu bir sabaha dili dışarda başlanır Naçizane bitkinlik: İner perde, kalkar perde, iner, kalkar… Talih kuşunun ansızın başa müjde düşürmesi gibidir akşamdan kalan halt Unutkanlık masalı ezberlenir, olmazsa bir daha, yaşasın bilinçaltı! Kuşku da serpiştirilebilir araya Nasılsa ipe un sermeye benzer aşk Mehter takımının Brahms çalmasına ya da Madem her imkansızın bir de…
Erimiş maden gibi gri ve dümdüz olurdu yüzü kil benizli ay misali, insan derisinin son solgun hali ya yarı öyküyken rüyada ya ahreti tam ölüyken mezarda görürdü yüzünü balkıyan balık gibi gümüşsü hayattan doğru kalkan ruhun son biyolojik üssü Canetti yakıştırmıştı onu, o söz “muamma” içinde “amma”sı varsa da cümlesi “muamma” kırmızı ve çırılçıplak,…
tedarik ettiğim cennet tevafuk buz gibi gözyaşları eşliğinde ilk kadehimiz Nuh buyur, aklım biraz dağınık ama kapı açık kalacak gidersen yanında götür beni beni yanındayken herkes isa sanacak sen bir şeyin mutlaka allahı olmalısın mesela sevginin mesela yeni doğmuş bir bebeğin bütün annelerin gece nöbetinde suyun kenarına büktüğüm boynum bozuyor alnıma yazılmış saçma kaderi bulaşıyor…
I Eski bir kilise avlusu nasıldır bilirsin Bilirsin çinisi çalınmış kırık bir pusulada geçer zaman Nasıldır bilirsin böyle bir avluda soluklanmak Seni görmediğim günlerin küflü ekmeğini bilirsin, bekliyorum Su alan bir kalyonla, bilirsin bir kara parçasıdır yüzün Bir ormandır bir koydur bir buluşma yeridir Ve yoktur onu da bilirsin. Eski bir avlu nasıldır bilirsin Bir…
O büyük cinayeti işle, duygularını öldür başkasına bırakma, acele et kendin kır o camdan yüreğini. Bir granit kaya ol, onu yontmaya başla çekici vurdukça duyacaksın hep sana saplanan o kurşun seslerini. Kentlerin üstüne düşsün gölgen gideni unut, kuşlarını koru, yağmuru sev deli bir ırmak dolsun damarlarına verdiğin o diri sözler elinden tutsun ayağa kalk, avuçla…
İhsan Baran ne iyi gelir pervazda kızarmış elimize ikindi gölgesini sürükleyen kedi benekli ve tok dokunduğum yerlerini yalıyor ben demek pisim! öyle mi? avcuma hanginiz hohladı bence! Sığacık’a taşınsa biri, gitsem ben de. hata payım yok mu, olsaydı keşke -yahut boya göre. neyin cezası bu hatırladığım boşluk nerede toplanır ki boşluğa dökülenler STOP 9 1…
Özkan Mert Zaten halk sararmaya başlamışsa soluk yüzlü bir ölü olur albümlerde. 1. Haydiiii! Pupa yelkeeen! Ağzımda mayhoş elmaların tadı, altımda papirüs teknem, açılıp gitmenin zamanıdır artık okyanuslara… Umrumda değil dev dalgalar,tsunamiler, fenerler ne de dev kentlerin geceleyin bana göz kırpan ışıkları, hiçbiri umrumda değil. İstediği kadar koştursun arkamdam yüzüme çizikler atan mandalina bahçeleri. Ne…
Maçın takımını bozdum Kırıldı annem, en sevdiği takımdı. Daracık yüzünde o kadar insan pot kırmıştır. Annem, gözünün kenarındaki kırışıklıklar kımıldamayacaklar Gezen tavukların ayakları değil onlar öğrendin yanlışlıkla. Aşure dağıtılmış gözüyle bakarsam olaya Bana bir çift badem verilmiştir inançlıyım Karnabahar ağacıma çaput bağlamadım Beslenme çantam kabul olacak diye. Demek adisyon ya da mesaj kutusu…
-Üç -iki -Kaç aldın sen? -Üç aldım abi -sekiz -papaz elinde -şuraya koyuyorum -5 çay daha -sandalyeyi kaldırın, Osman gelmesin Osman, Sigaranı yakacağın sandalye, o değil Senin yerin, yalnızlığın taburesinde. Sigaranın ardındaki o şaşkın gözlerinde okunan, yalnızlık. Olsun, Kim yalnız değil Osman? Hangimiz, kendimize “biz” diyerek yanılmadık? Çek tabureni Osman, otur. Sana bir kibrit…
